Hieronder de speech zoals die is gegeven door Jona Walk namens de Vierde Golf tijdens de demonstratie tegen de permanente coronawet op zondag 4 september 2022 in Amsterdam.
-gesproken tekst geldt-
Tekst speech:
Afgelopen winter sprak ik een 29 jarige verpleegkundige. Ze wist dat ik als arts werkt en jaren lang zelf onderzoek heb gedaan naar vaccins, en ze vertelde daarom redelijk spontaan in het gesprek dat ze heel ziek was geweest van haar eerste corona-vaccinatie en zich zorgen maakte dat ze nog een tweede moest. Ze was verder volledig gezond en had aan het begin van de pandemie ook al Covid gehad, dus zag voor zichzelf ook niet echt de medische noodzaak. Ik ging meteen in arts modus, om met haar de mogelijk voordelen van vaccinatie te bespreken, en hoe die wel of niet op zouden wegen tegen de bijwerkingen en risico’s. Maar ze onderbrak me al snel. “Dit is helemaal geen medische beslissing,” zei ze, “ik heb gewoon echt een coronatoegangsbewijs nodig. Als het mijn keuze was, zou ik het niet doen. Maar het moet.”
Nou ik vind het verschrikkelijk dat mensen belangrijke beslissingen over hun lichaam moeten nemen, niet met hun eigen gezonde verstand, maar onder druk van de overheid. Dus ik zei heel stoer: “Of ik nu wel of niet gevaccineerd ben, ik zal nooit zo’n coronapas gebruiken. En als het verplicht wordt op mijn werk, dan moeten ze maar een andere arts vinden om al die overuren te maken.”
Maar ze keek me eigenlijk alleen maar een beetje verdrietig aan en zei zachtjes, “Heel goed dat jij je niet onder druk laat zetten…. Maar ik ben een alleenstaande moeder met twee kleine kinderen, dat kan ik me niet veroorloven.”
Een hardwerkende verpleegkundige onderging een medische behandeling onder druk van de overheid die zij niet wilde.
De regering zei dat het zo moest zijn. Dat mensen niet in staat waren om zelf een beslissing te nemen. En dat dwang de enige optie was.
Maar ik accepteer dat niet.
Het hoeft niet zo te zijn. Ik zie hier voor me een hele diverse groep mensen, die waarschijnlijk om verschillende redenen hier naar toe zijn gekomen. Toch denk ik dat veel van jullie wel iets voelen bij het verhaal van die jonge verpleegkundige. Omdat wat ons samen brengt is dat wij allemaal inzien hoe het is om aan de verkeerde kant van het beleid van deze regering te staan.
Een regering die ons steeds minder ruimte geeft om zelf in te vullen wat wij belangrijk vinden voor onze omgeving, onze gezondheid en ons bestaan. Een regering die de burger steeds meer ziet als een getal, om gestuurd en gecontroleerd te worden. Een regering die steeds minder kritische geluiden tolereert, en die steeds makkelijker grijpt naar dwang als de enige optie.
Maar wij accepteren dat niet.
Het hoeft niet zo te zijn. Ik ben van de Vierde Golf, wij zijn een nieuwe politieke beweging. En net zoals iedereen hier accepteren wij niet dat die permanente coronawet er moet komen. Net zoals iedereen hier accepteren wij niet dat dwang en controle de enige optie is. Wij denken dat het ook anders kan.
Dat politiek ook kan worden bedreven vanuit waarden. Waarden zoals positieve vrijheid en verantwoordelijkheid. Rechtvaardigheid. Sociale samenhang.
Dat je in tijden van crisis niet de grondwet in de vuilnisbak gooit, en ook niet oproept tot geweld, maar dat je de democratische rechtsstaat kan versterken en beschermen.
Dat je met elkaar in gesprek kan blijven, en dat we een samenleving willen waar juist meer kritische burgers mee praten over de oplossingen.
Dat diversiteit ons land sterker maakt, als iedereen zich welkom voelt en weet dat ie nooit zal worden uitgesloten.
Dat een economie zich ook kan richten op waarde-creatie voor iedereen, in plaats van financiële trucjes waar alleen de top rijk van wordt.
En dat we in verbinding kunnen staan met de natuur, en een duurzame leefomgeving kunnen garanderen voor iedereen, maar die we wel samen op democratische manier vormgeven.
Het kan anders. Het moet anders.
Wij accepteren niet dat die permanente coronawet er moet komen. Wij accepteren niet dat de dwang en controle van deze regering zo door moeten gaan. Het is aan ons. Het is aan ons allemaal vandaag, hier op de Dam, om op te staan, en hard tegen deze regering uit te spreken: Het kan anders! Het moet anders!